LICZEBNIKI GŁÓWNE
Liczebniki główne piszmy przeważnie małą literą: 6 - sechs, 15 - fünfzehn, 120 - hundertzwanzig itd. Wyjątki to: die Null, die Million, die Milliarde.
Liczebniki główne odpowiadają na pytania:
» wieviel? - jeśli pytamy o ilość
» wie viele? - jeśli pytamy o liczbę
|
- Liczebniki od 1 do 12:
|
- 4 - vier
- 5 - fünf
- 6 - sechs
|
- 7 - sieben
- 8 - acht
- 9 - neun
|
- 10 - zehn
- 11 - elf
- 12 - zwölf
|
- Liczebniki od 13 do 19 tworzy się z liczebników jednostkowych + zehn, np.:
- drei - dreizehn
- vier - vierzehn
- sechs - sechzehn
- sieben - siebzehn
- Liczebniki oznaczające dziesiątki tworzy się z liczebników jednostkowych + zig, np.:
- zwei - zwanzig
- drei - dreißig
- vier - vierzig
- sechs - sechzig
- sieben - siebzig
- Liczebniki od 21 do 99 są złożeniami z liczebników jednostkowych i dziesiętnych. W przeciwieństwie do języka polskiego złożenie takie powstaje według schematu: liczebnik jednostkowy + und + liczebnik dziesiętny, np.:
- 34 - vierunddreizig [ vier + und + dreizig ]
- 88 - achtundachtzig [ acht + und + achtzig ]
- Wszystkie liczebniki poniżej miliona piszemy łącznie:
- 462 348 - vierhundertzweiundsechzigtausenddreihundertachtundvierzig
- 1 210 120 - eine Milion zweihundertzehntausendeinundzwanzig
- 6 319 000 - sechs Milionen dreihundertneunzehntausend
|
LICZEBNIKI PORZĄDKOWE
Liczebniki od 1 do 19 tworzy się przez dodanie do liczebnika głównego przyrostka "-te":
vier | der, die, das vierte |
vierzehn | der, die, das vierzehnte |
Wyjątki: |
eins | der, die, das erste |
drei | der, die, das dritte |
sieben | der, die, das siebte |
acht | der, die, das achte |
Liczebniki od 20 do 100 tworzy się przez dodanie do liczebnika głównego przyrostka "-ste":
vierzig | der, die, das vierzigste |
einundzwanzig | der, die, das einundzwanzigste |
hundert | der, die, das hundertste |
|
OKREŚLANIE CZASU
Do określania czasu używa się w języku niemieckim liczebników głównych.
O czas pytamy następująco:
» Wieviel Uhr ist es? - Która jest godzina?
» Wie spät ist es? - Jak późno jest?
|
Przykłady:
- 1.00
- Es ist ein Uhr.
- lub: Es ist eins.
- 5.16
- Es ist fünf Uhr sechzehn.
- lub: Es ist sechzehn nach fünf.
- 18.54
- Es ist achtzehn Uhr vierundfünfzig.
- lub: Es ist sechs vor neunzehn.
- 22.30
- Es ist zweiundzwanzig Uhr dreißig.
- lub: Es ist halb elf.
Podając czas jakiegoś zdarzenia stosujemy przyimek "um", np.:
- Der Zug fährt um zwölf (Uhr) ab.
- Um wieviel Uhr soll ich dich vom Bahnhof abholen?
|
|