1.	Hälfte	-	Helfte
2.	kämpfen	-	kempfen
3.	Übung	-	Ybung
4.	genügen	-	genygen
5.	Öl	-	Yl
6.	Möbel	-	Mybel

Kontynuacją poprzedniej części będą kolejne znaki, które nie występują w języku polskim, a są bardzo charakterystyczne w przypadku języka niemieckiego. Wymawiamy je tak samo w każdym miejscu występowania, co wcale nie jest regułą, jeżeli chodzi o zasady wymowy języka niemieckiego. Cechą charakterystyczną jest tu tz. przegłos czyli Umlaut., a znaki te to: 'Ä,ä - Ö,ö - Ü,ü'.

O ile w przypadku 'Ä,ä' nie powinno być większych trudności, literę tę wymawiamy po prostu jak polskie 'e' ^(1-2) to w przypadku pozostałych nie jest to już takie proste. Bardzo upraszczając można powiedzieć, że zarówno 'Ö,ö' jak i 'Ü,ü' przypominają polskie 'y' ^(3-6), lecz nie jest to do końca prawda, ponieważ oprócz 'y', które z całą pewnością słychać, jest też słyszalne 'o' to w przypadku 'Ö,ö' oraz 'u' w przypadku 'Ü,ü'. Dla ułatwienia w tej początkowej fazie nauki zdecydowałem, że sprowadzim wymowę zarówno 'Ö,ö' jak i 'Ü,ü' do polskiego 'Y'. Wymowa tych dwóch znaków, pomimo takich uproszczeń nie przeszkodzi w komunikatywności, a przecież o to tu właśnie chodzi - zostać zrozumianym.

Dla bardziej dociekliwych pomocny może być też opis ułożenia ust lub pozycja dolnej szczęki, gdy wypowiadamy te litery. I tak, w przypadku, gdy mówimy Ö,ö usta układają się w kształt litery 'o' ^(5-6) natomiast w przypadku Ü,ü dolna szczęka wysuwa się do przodu ^(3-4).

Mam nadzieję, że zawarte tu opisy przybliżyły Państwu ten zawiły proces aktykulacji, choć zaznaczam, że dopiero intensywne ćwiczenia są w stanie wyćwiczyć umiejętność poprawnej wymowy, tak więc proszę się nie zrażać możliwymi niepowodzeniami i ćwiczyć.