Język niemiecki ma więcej podobieństw do naszego ojczystego niż się wielu wydaje. Nie inaczej jest w przypadku budowy zdań, przynajmniej jeżeli chodzi o te proste. Czymś co warto wyraźnie podkreślić jest fakt, że w odróżnieniu od języka polskiego, gdzie nie ma potrzeby użycia zaimka osobowego: Co ty robisz jutro? Ja Maluję mieszkanie, w języku niemieckim jest taka konieczność: Was machst du morgen? Ich male die Wohnung.

A podobieństwa: tak jak w języku polskim także tu mamy podmiot, orzeczenie, dopełnienie, okolicznik (czasu, miejsca, sposobu itd.):

• Der Mann erzählt dem Kind eine Geschichte. - dem Kind /celownik/, eine Geschichte /biernik/.
• Ich bleibe wegen der Krankheit im Bett. - wegen der Krankheit /o. przyczyny/, im Bett /o. miejsca/.

Kolejną charakterystyczną cechą prostych zdań oznajmujących jest fakt, że czasownik w formie osobowej występuje zawsze na drugim miejscu, niezależnie od tego, jaka część zdania go poprzedza. Widać to już było w przytoczonych przykładach zdań ale jeszcze lepiej jest to widoczne w przypadku zdań o szyku przestawnym. Szyk przestawny ciągle posiada charakter oznajmujący ale pierwsze miejsce w tym zdaniu nie zajmuje już podmiot, lecz ta część zdania, którą chcemy szczególnie podkreślić w naszej wypowiedzi.

• ¹⁾ Heute ²⁾ fahren ³⁾ wir ⁴⁾ nach Berlin.
• ¹⁾ Nach Berlin ²⁾ fahren ³⁾ wir ⁴⁾ heute.

Jak widać w powyższych przykładach czasownik nie zmienił swojej pozycji, podmiot występuję po orzeczeniu, czyli de facto po czasowniku, a pierwszą pozycję w zdaniu zajmuje wybrana pozostała część zdania.

Wszystkich którzy chcieliby już teraz poznać zasady konstruowania zdań języka niemieckiego, także tych innych niż proste oznajmujące zapraszam na stronę: zdania w języku niemieckim.